Ο Κέρβερος .

Αν ο Ηρακλής κατάφερε να πραγματοποιήσει έντεκα άθλους και να γυρίσει ζωντανός στην Τίρυνθα, στο δωδέκατο και τελευταίο άθλο, ο Ευρυσθέας ήταν σίγουρος ότι δεν θα τα κατάφερνε. Γιατί τον έστελνε να μπει στον Άδη και να του φέρει ζωντανό τον Κέρβερο!
 

    Ο Κέρβερος ήταν ένας τρομερός σκύλος με τρία κεφάλια και ουρά που είχε στην άκρη της ένα κεφάλι φιδιού. Στεκόταν άγρυπνος φρουρός στην πύλη του Άδη, δεν πείραζε εκείνους που ήθελαν να μπουν αλλά κατασπάραζε όλους όσους τολμούσαν να βγουν. Πώς ήταν λοιπόν δυνατόν να μπει ο Ηρακλής, που ήταν άνθρωπος θνητός, στον Άδη και να καταφέρει να βγει;

Τα μήλα των Εσπερίδων .

Έτσι, ο Ηρακλής ξεκίνησε για τον ενδέκατο άθλο του που ήταν ο πιο δύσκολος κι επικίνδυνος από τους προηγούμενους. Σε μια μακρινή χώρα υπήρχε ένας κήπος με μια πελώρια μηλιά, που έκανε χρυσά μήλα. Σ' αυτόν τον κήπο κατοικούσαν μερικές νύμφες, οι Εσπερίδες, και μόνο αυτές μπορούσαν να κόβουν τα χρυσά μήλα. Για να μην πλησιάζει κανείς αυτό το μοναδικό δέντρο, το φύλαγε μέρα και νύχτα ένα φίδι με εκατό κεφάλια, τυλιγμένο στον κορμό του.

 Καθώς προχωρούσε προς τη χώρα των Εσπερίδων ο Ηρακλής, έφτασε στον Καύκασο. Στο βουνό αυτό ο Δίας είχε αλυσοδέσει τον Προμηθέα για να τον τιμωρήσει επειδή είχε κλέψει τη φωτιά από τους θεούς και την είχε δώσει στους ανθρώπους. Και σα να μην έφτανε αυτό, ένας πελώριος αητός ερχόταν κάθε μέρα και του έτρωγε το συκώτι, που τα βράδυα ξαναφύτρωνε στο σώμα του καινούριο.

Τα βόδια του Γηρυόνη

Κι ήρθε η σειρά του δέκατου και του τελευταίου άθλου, όπως είχε υποσχεθεί ο Ευρυσθέας αρχικά.

    Μακριά προς τη δύση, βρισκόταν μια χώρα όπου κατοικούσε ένας τερατώδης άνθρωπος που ονομαζόταν Γηρυόνης. 

Ο άνθρωπος αυτός είχε δυο πόδια αλλά από τη μέση και πάνω χωριζόταν σε τρεις ανθρώπους. Είχε δηλαδή, τρία κορμιά, τρία κεφάλια και έξη χέρια.

Ο  Γηρυόνης είχε ένα ξακουστό κοπάδι από κόκκινα βόδια, μεγάλα και παχιά, που όμοιά τους δεν υπήρχαν πουθενά στον κόσμο. Το κοπάδι του, εκτός από τον ίδιο το φύλαγαν ο πιστός βοσκός του Ευρυτίωνας, που ήταν σωστός γίγαντας και ένας τρομερός σκύλος, με δυο κεφάλια, που τον έλεγαν Όρθο. Ο Ηρακλής, λοιπόν, ύστερα από προσταγή του Ευρυσθέα, έπρεπε να πάει στη χώρα του Γηρυόνη και να τα φέρει στην Τίρυνθα.

Η ζώνη της Ιππολύτης .

 Στο μακρινό Πόντο ζούσε μια φυλή αμαζόνων, Ήταν όλες τους όμορφες γυναίκες, αλλά σκληρές και περήφανες πολεμίστριες. Ήταν άριστες ιππεύτριες και περίφημες στην τέχνη της τοξοβολίας. Τη βασίλισσά τους την έλεγαν Ιππολύτη και την ξεχώριζε εύκολα κανείς από τις άλλες γιατί φορούσε μια ολόχρυση ζώνη. Έλεγαν πως ήταν κόρη του θεού Άρη και πως τη ζώνη της την είχε χαρίσει ο πατέρας της για τη γενναιότητά της στις μάχες. 

    Μια μέρα ο Ευρυσθέας κάλεσε κοντά του τον Ηρακλή:
-Η κόρη μου Αδμήτη, του είπε, έχει μάθει ότι η βασίλισσα των Αμαζόνων του Πόντου φοράει μια χρυσή και περίτεχνα κεντημένη ζώνη. Αυτή την ζώνη μου ζήτησε να της χαρίσω και αποφάσισα να στείλω εσένα να μου τη φέρεις. Θα ξεκινήσεις αμέσως για τον Πόντο και δεν θα ξανάρθεις στην Τίρυνθα αν δεν φέρεις μαζί σου τη ζώνη της Ιππολύτης.

Ο ταύρος του Ποσειδώνα .

Ο 8ος Αθλος του Ηρακλή. 
-Θα πας στην Κρήτη, Ηρακλή, είπε ο Ευρυσθέας στον Ηρακλή, και θα μου φέρεις τον άγριο ταύρο του βασιλιά Μίνωα.
 

    Η θεά Ήρα που παρακολουθούσε από κοντά τον Ηρακλή

και ήταν αυτή που διάλεγε μέσα από τη σκέψη του Ευρυσθέα τα τέρατα που τον έστελνε να σκοτώσει ή να δαμάσει, πίστευε ότι αυτή τη φορά θα δείλιαζε και δεν θα δεχόταν να αντιμετωπίσει τον ταύρο του Ποσειδώνα. Μα έκανε λάθος.

    Αλλά ποιος ήταν αυτός ο ταύρος;

    Στην Κρήτη βασίλευε εκείνη την εποχή ένας ξακουστός βασιλιάς, ο Μίνωας. Μια μέρα καθόταν μόνος στην ακτή και κοίταζε την ήσυχη θάλασσα. Η θάλασσα ήταν το βασίλειο του θεού Ποσειδώνα. Και τότε , έκανε μια σκέψη. Μια κάπως παράξενη σκέψη:

    "Αν δω κάτι να βγαίνει μέσα από τη θάλασσα, θα το θυσιάσω στο θεό Ποσειδώνα".

Τα άλογα του Διομήδη .

Έξη άθλους είχε κάνει ο Ηρακλής και ο Ευρυσθέας κόντευε να σκάσει από το κακό του γιατί δεν είχε πάθει τίποτα ο ανιψιός του. Αυτή τη φορά όμως θα τον έστελνε κάπου μακριά ν' αντιμετωπίσει τον πιο φοβερό κίνδυνο. Θα τον έστελνε στη Θράκη να του φέρει τα άλογα του Διομήδη.
 

    Ο Διομήδης ήταν βασιλιάς της Θράκης και γιος του θεού Άρη. Ο Άρης του είχε χαρίσει τέσσερα άλογα που αντί για χορτάρι έτρωγαν ανθρώπους! Λεγόταν μάλιστα ότι κάθε ξένο που έφτανε στο παλάτι του, ο Διομήδης τον έριχνε τροφή στα άλογά του. Αυτά τα τρομερά άλογα έπρεπε να πάρει ο Ηρακλής, αφού θα αντιμετώπιζε πρώτα τον Διομήδη και να τα φέρει από τη Θράκη στην Πελοπόννησο!

Ο στάβλος του Αυγεία .

Ο Ηρακλής και ο 6ος Άθλος του ....
Στην Ηλεία, που βρίσκεται στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου, ζούσε ένας ονομαστός βασιλιάς, ο Αυγείας. Έλεγαν γι' αυτόν ότι ήταν γιος του Ήλιου και ότι τα μάτια του άστραφταν έτσι όπως αστράφτουν οι αχτίδες του Ήλιου το πρωί.
 

    Ο Αυγείας είχε στην κατοχή του πολλά κοπάδια με βόδια, που το βράδυ τα έκλεινε σ' ένα μεγάλο στάβλο. Σιγά σιγά ο στάβλος αυτός γέμισε από κοπριά.

 

-Στο βασιλιά Αυγεία θα πας, εξήγησε ο Ευρυσθέας στον Ηρακλή. Εκεί θα κάνεις τον έκτο άθλο σου.

-Μήπως υπάρχει κανένα λιοντάρι ή κανένα τρομερό φίδι που απειλεί τους κατοίκους της Ηλείας και πρέπει να το σκοτώσω; ρώτησε ο Ηρακλής.

-Όχι δεν πρόκειται για κανένα θηρίο, Ηρακλή. Δεν θα χρειαστεί να παλέψεις ούτε να πολεμήσεις εκεί που θα πας. Ωστόσο μη νομίζεις ότι είναι εύκολος ο άθλος σου αυτός. Ο Αυγείας σε θέλει για να του καθαρίσεις το στάβλο από την κοπριά, σε μια μέρα. Αν όμως δεν το καταφέρεις αυτό, θα μείνει όλη σου τη ζωή στο παλάτι του να τον υπηρετείς και να του καθαρίζεις τον στάβλο.

Οι Στυμφαλίδες Όρνιθες .

Στα βορειοανατολικά σύνορα του νομού Αρκαδίας βρισκόταν μια λίμνη. Ονομαζόταν λίμνη του Στύμφαλου. Εκεί, ανάμεσα στα πυκνά δέντρα της όχθης και τους θάμνους, έμεναν κάτι παράξενα και επικίνδυνα πουλιά που έμοιαζαν με κότες. 

Οι κάτοικοι τα ονόμαζαν Στυμφαλίδες Όρνιθες. Είχαν μυτερά φτερά και σιδερένια ράμφη. Τα νύχια τους ήταν μακριά και σουβλερά και οι όρνιθες αυτές τρέφονταν με ανθρώπινες σάρκες. Γι' αυτό κανείς από τους κατοίκους της γύρω περιοχής δεν τολμούσε να πλησιάσει προς τη λίμνη.

Ο κάπρος του Ερύμανθου

Ο 4ος Αθλος του Ηρακλή....
 Ερύμανθος είναι ένα βουνό που βρίσκεται στα σύνορα της Αρκαδίας και της Ηλείας. Στα μέρη εκείνα ζούσε ένα φοβερό αγριογούρουνο που ήταν γνωστό με το όνομα : "Ο κάπρος του Ερύμανθου". Ήταν πελώριο, με τρομερούς χαυλιόδοντες και κατέστρεφε τα σπαρτά των γεωργών. Πολλοί κυνηγοί προσπάθησαν να το σκοτώσουν μα δεν τα κατάφεραν. Αρκετοί μάλιστα από αυτούς βρήκαν τραγικό θάνατο από τα κοφτερά δόντια του κάπρου. 
 

    Αυτόν τον κάπρο διάλεξε για τον τέταρτο άθλο του Ηρακλή ο Ευρυσθέας.

-Θέλω να μου φέρεις τον κάπρο του Ερύμανθου ζωντανό στην Τίρυνθα, του είπε. Μόνο έτσι θα πιστέψω ότι τον νίκησες.

    Κι είχε το λόγο του που ζητούσε τον κάπρο ζωντανό ο Ευρυσθέας.

Το ελάφι της Άρτεμης (Κερυνίτις έλαφος)

..Πέρασε αρκετός καιρός απο τον 2ο 'Αθλο του Ηρακλή. Και Ηρθε ο καιρός για τον 3ο του Αθλο....

Μια μέρα ο Ευρυσθέας κάλεσε τον Ηρακλή και τον ρώτησε αν ήταν έτοιμος να αναλάβει τον τρίτο άθλο του.
 

-Είμαι πρόθυμος να κάνω ό,τι μου πεις, του απάντησε ο Ηρακλής.

-Αυτή τη φορά, άρχισε ο Ευρυσθέας, δεν θα σε στείλω να σκοτώσεις κανένα θηρίο. Ωστόσο η αποστολή που θα αναλάβεις μη νομίζεις πως είναι εύκολη. Στα ψηλά βουνά που χωρίζουν την Αργολίδα από την Αρκαδία, ζει ένα ελάφι. Είναι το ιερό ελάφι της θεάς Άρτεμης. Ξεχωρίζει από τα άλλα γιατί έχει χρυσά κέρατα και τρέχει τόσο πολύ , γρηγορότερα και από τον πιο δυνατό άνεμο ακόμα. Θέλω, λοιπόν να μου φέρεις ζωντανό στην Τίρυνθα το ελάφι της Άρτεμης.

Η Λερναία Ύδρα.

Ο 2ος Αθλος του Ηρακλή ήταν αυτός με την Λερναία Ύδρα . 

Κοντά στο Άργος και την Τίρυνθα, υπήρχε μια λίμνη που λεγόταν Λέρνα. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η λίμνη αυτή συνόρευε με τον Άδη. Μέσα στα έλη της και στις ρίζες των πελώριων πλατανιών, ζούσε ένα τρομερό φίδι με εννέα κεφάλια, η Λερναία Ύδρα. Τις νύχτες άφηνε τη λίμνη, έμπαινε στον κάμπο και ρήμαζε τα ζώα.
 

    Οι κάτοικοι της περιοχής δεν τολμούσαν να σκοτώσουν το επικίνδυνο νερόφιδο γιατί έλεγαν πως ήταν κι αυτό παιδί της Έχιδνας και αδελφή του λιονταριού της Νεμέας και πως, αν του έκοβαν το ένα κεφάλι στη θέση του θα φύτρωναν άλλα δύο. 

Το λιοντάρι της Νεμέας .

Στις αναρτήσεις που έρχωνται θα σας αναφέρουμε όπως σας είχαμε πεί τους αθλους του Ηρασκλή . Σήμερα λοιπόν θα σας πούμε για τον Μύθο και τον Πρώτο του Άθλο , με το λιοντάρι της Νεμέας ....

-Ηρακλή, του είπε μια μέρα ο Ευρυσθέας, έμαθα ότι είσαι πολύ δυνατός και αψηφάς τους κινδύνους. Για να μείνεις μαζί μου στην Τίρυνθα, θέλω να κάνεις δέκα άθλους. Δέχεσαι τους όρους μου;

-Ναι, του απάντησε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό ο Ηρακλής. Θα κάνω ό,τι μου ζητήσεις.

Θησέας

Ο Θησέας αναδείχτηκε στον σπουδαιότερο μυθικό ήρωα της Αττικής. Άλλοι λένε ότι πατέρας του ήταν ο Ποσειδώνας και άλλοι ο Αιγέας, βασιλιάς της Αθήνας. Πάντως μητέρα του ήταν η Αίθρα, κόρη του βασιλιά της Τροιζήνας Πιτθέα.

Ο Ήρωας γεννήθηκε στην Τροιζήνα και εκεί έζησε τα παιδικά του χρόνια. Ο πατέρας βασίλευε στην Αθήνα, φοβόταν όμως να έχει κοντά του το Θησέα, μήπως τον σκοτώσουν κάποιοι εχθροί του. Όταν ο Αιγέας έφυγε από την Τροιζήνα, για την Αθήνα, έκρυψε κάτω από μια πελώρια πέτρα τα σανδάλια και το ξίφος του και άφησε αυτήν την εντολή στην Αίθρα: τότε μόνο να πάει ο Θησέας στην Αθήνα να τον συναντήσει, όταν θα ήταν αρκετά δυνατός, ώστε να σηκώσει την πέτρα και να πάρει το ξίφος και τα σανδάλια.

Ηρακλής

Ο Ηρακλής ήταν ο ονομαστότερος και αγαπητότερος ήρωας στην αρχαία Ελληνική Μυθολογία, γιος της Αλκμήνης και του Δία (τυπικά του Αμφιτρύωνα). Η καταγωγή του Ηρακλή ήταν από το Άργος, γιατί προερχόταν από το γένος των Περσειδών  και από τους δύο γονείς του. Γεννήθηκε όμως στη Θήβα, γιατί εκεί είχε καταφύγει ο πατέρας του Αμφιτρύωνας, όταν έφυγε από την Τίρυνθα. Ο Ηρακλής είχε δίδυμο αδερφό τον Ιφικλή, αλλά όχι από τον ίδιο πατέρα. Γιατί πραγματικός πατέρας του Ηρακλή ήταν ο Δίας και του Ιφικλή ο Αμφιτρύωνας.

Βελλεροφόντης

Ο μύθος αυτός αφηγείται μια ιστορία για έναν άνθρωπο τίμιο, σεμνό και δυνατό, έναν άνθρωπο που η Ελληνική μυθολογία τον ήθελε να έχει καταφέρει ηρωϊκές πράξεις και να έχει την εύνοια των θεών. Μια εύνοια όμως η οποία όχι μόνο ξεχάστηκε αλλά μετατράπηκε σύντομα σε οργή όταν ο άνθρωπος αυτός, θαμπωμένος από την δύναμη που απέκτησε αλλά κι από την εύνοια των θεών, τόλμησε να γίνει ισάξιος τους και να παρευρεθεί ανάμεσα τους. Η σεμνότητα κι η τιμιότητα του μετατράπηκαν σε έπαρση κι αλαζονεία, συναισθήματα που τον κατέστρεψαν.

Ήταν γιος του Γλαύκου, βασιλιά της Κορίνθου και γιου του Σίσυφου. Αρχικά είχε το όνομα Ιππόνοος όμως όταν σε νεανική ηλικία σκότωσε το περίφημο ληστή Βέλλερο έλαβε το όνομα Βελλεροφόντης με το οποίο έγινε και γνωστός.

Περσέας .

Ο Περσέας ήταν γιος του Δία και της Δανάης, κόρης του Ακρίσιου, βασιλιά του Άργους. Ο Ακρίσιος την είχε ονομάσει σε ανάμνηση του προγόνου του, Δαναού, κι ας προτιμούσε να έχει γιο και όχι κόρη. Πήγε λοιπόν να ρωτήσει το μαντείο. Και το μαντείο του απάντησε πως θ' αποκτούσε γιο η κόρη του. Ο Ακρίσιος χάρηκε πολύ που τ' άκουσε μα τότε, το μαντείο πρόσθεσε πως εκείνος ο γιος της Δανάης θα τον σκότωνε.

Τη χαρά του Ακρίσιου διαδέχτηκε ψυχρολουσία και λογάριασε χρέος του να εμποδίσει την προφητεία να βγει αληθινή. Έχτισε μια υπόγεια κάμαρα με τοίχους ντυμένους με μπρούντζινες πλάκες. Και μέσα εκεί έκλεισε τη Δανάη. Ωστόσο εκείνο που έπρεπε να γίνει έγινε. Η Δανάη δεν έμεινε για μεγάλο διάστημα στη φυλακή της ολομόναχη. Την είχε δει ο Δίας και την είχε αγαπήσει. Μεταμορφώθηκε λοιπόν σε χρυσή βροχή, χώθηκε μέσα από τις αχνές χαραμάδες της φυλακής και πήγε κοντά στην κόρη. Ύστερα από λίγο διάστημα η Δανάη απόκτησε γιο.

Περσέας - Βελλερεφόντης - Ηρακλής - Θησέας

Οπωσδήποτε, από τον κατάλογο των διαφόρων βασιλικών οίκων που αναφέρα­με, φαίνεται, όπως είπαμε και προηγουμέ­νως, ότι όλοι οι ιδρυτές αυτών των οίκων ήταν ή αυτόχθονες ή γιοι θεών. Και όχι μόνο οι ιδρυτές, αλλά και πολλοί απόγο­νοι των βασιλικών αυτών οίκων, ήταν παι­διά θεών. Ο Περσέας ανήκε στη βασιλική γενιά του Αργούς Ακρισίου. 

Ο Ηρακλής, που ανήκε στην ίδια γενιά, γεννήθηκε από το Δία και την Αλκμήνη, κόρη του Ηλεκτρύωνα, και γυναίκα του Αμφιτρύωνα, του εγγονού του Περσέα. Ο Κάστορας και ο Πολυδεύκης, δίδυμα α­δέλφια, ανήκαν και οι δύο στη βασιλική γενιά της Λακωνίας, ήταν παιδιά του Δία, και ονομάζονταν κατεξοχήν Διόσκουροι. Ο Πελίας και ο Μηλέας, δίδυμα αδέλφια επίσης, ανήκαν στη βασιλική γενιά της Ιωλκού στη Θεσσαλία, και ήταν παιδιά του Ποσειδώνα. Ο Θεσσαλός Αιθαλίδης ήταν γιος του Ερμή, όπως γιοι του Ερμή ήταν και οι Θεσσαλοί Εύρυπος και Εχίων. Γιος του θεού Άρη ήταν ο Βοιωτός Ιάλμενος. Γιος του Απόλλωνα, ο Ίδμωνας από το 'Αργος. Γιος του Ποσειδώνα, ο Ναυπλίας, επίσης από το Αργός. 

Γενεαλογίες

Ενώ, όμως σύμφωνα με το μύθο του Έλληνα, οι γιοι και οι απόγονοι του βασί­λευσαν σ' ολόκληρη την Ελλάδα, κάθε Ελ­ληνική περιοχή είχε τις δικές της παραδό­σεις σχετικά με τους βασιλιάδες της. Και πολλοί από τους βασιλικούς αυτούς οί­κους, δεν έχουν καμία σχέση με τον οίκο του Έλληνα, ενώ, όπως φαίνεται, οι γενε­αλογίες κάποιων από αυτούς κυκλοφο­ρούσαν στην Ελλάδα, πριν τη γενεαλογία του γενάρχη του Ελληνικού έθνους.

Φημισμένος ήταν ο πρώτος βασιλιάς του Αργούς, ο Ίναχος, ο γιος του τιτάνα Ωκεανού και της τιτανίδας Τηθύος. Στη Λακωνία ο Λέλεγας που ήταν αυτόχθο­νος. 

Στην Αρκαδία ο Πελασγός, που άλλοι τον έλεγαν αυτόχθονα και άλλοι γιο του Δία. 

Στην Αττική ο Ερεχθέας, αυτόχθο­νος. 

Στην Αίγινα ο Αιακός, ο γιος του Δία.  

Στην Κρήτη, ο Μίνωας και ο Ραδάμανθος, παιδιά του Δία.

Προμηθέας

Στη Γένεση, η γυναίκα θεωρείται σαν η πρώτη αιτία των πόνων και των θλίψεων, από τα οποία είναι γεμάτη η ανθρώπινη ζωή. Βρίσκουμε ακόμα στη διήγηση αυτή την παράδοση σχετικά με τον κατακλυσμό, που αναφέ­ρουν όλα τα αρχαία έθνη :  Ινδοί, Κινέζοι, Χαλδαίοι, ακόμα και αυτοί οι Νοτιοαμερικανοί .

Έχουμε τέλος, τις θαυμάσιες περι­πτώσεις του Προμηθέα, οι οποίες, σύμ­φωνα με την αρχική τους εξήγηση, σήμαι­ναν απλά ότι κανείς δεν μπορεί να παλαίψει ατιμώρητα, με την παντοδύναμη θέλη­ση του θεού.

Γενεαλογία των Ελλήνων .

Από το Δευκαλίωνα και την Πυρρά, ε­κτός από τον Έλληνα, γεννήθηκε κι άλλος γιος, ο Αμφικτύωνας, που ήταν ιδρυτής και προστάτης του αμφικτυονικού συνε­δρίου, δηλαδή μιας πολιτικής και θρη­σκευτικής συνέλευσης των ελληνικών φυ­λών. Γεννήθηκε και μια κόρη, η Πρωτογένεια, μητέρα του Αιθλίου, ο οποίος λα­τρευόταν σαν προστάτης των αγώνων και των πανηγυρικών εκδηλώσεων του Eλλη­νικού έθνους.

Η Πανδώρα - Ο Κατακλυσμός και ο Προμηθέας .

Ο Ιαπετός, ένας απ' τους έξι Τιτάνες, και η «λυμένη, κόρη του Ωκεανού, που κι αυτός ήταν Τιτάνας, γέννησαν τέσσερις γιους: τον Άτλαντα, το Μενοίτιο, τον Προ­μηθέα και τον Επιμηθέα. Από αυτούς, ο Προμηθέας ήταν ο πιο έξυπνος, ο πιο τολ­μηρός και ο πιο προνοητικός. Αφού βοή­θησε να πάρει ο Δίας την εξουσία του κό­σμου, ανέλαβε την προστασία του ανθρώ­πινου γένους, και άλλες φορές το ευερ­γέτησε, άλλες φορές του προκάλεσε πολ­λές συμφορές.

ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ: Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ 300 ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ

Καθώς ένα τεράστιο στράτευμα, που όμοιο του ου­δέποτε είχε δει μέχρι τότε ο κόσμος, περνούσε αργά μέσα από τις βόρειες περιοχές της Ελλάδας, υποτάσσο­ντας αμαχητί πόλεις και βασίλεια, η Eλληνική συμμαχία που είχε δημιουργηθεί για να αντιμετωπίσει τη μεγαλύ­τερη κρίση στην ιστορία του Ελληνισμού, είχε μπροστά της άλυτα προβλήματα .

Ακόμη και το σύνολο των Ελλήνων να παρατασσόταν προς μάχη, το στράτευμα που θα συγκέντρωναν θα ήταν πολύ μικρότερο από το περσικό. Ο Ξέρξης είχε κι­νητοποιήσει όλες τις δυνάμεις της αυτοκρατορίας και είχε φέρει μαζί του από την Ασία έναν στρατό που ξε­περνούσε ακόμη και τη φαντασία. Δεν χρειάζεται να δε­χτούμε τα απίστευτα νούμερα του Ηροδότου (πάνω από 2,5 εκατομμύρια μάχιμοι μαζί με τα πληρώματα πλοίων και τους "μηδίζοντες") για να εκτιμήσουμε την αντίδραση των Ελλήνων. Ακόμη και μία "μόνο" αυτόκρατορική στρατιά (360.000 μάχιμοι άνδρες) είναι το τριπλάσιο από τη συνολική δύναμη που μπορούσαν να παρατάξουν όλες οι Ελληνικές πόλεις μαζί!

Στην περίσταση αυτή, τυχόν αντιπαράθεση του συνό­λου των Ελληνικών δυνάμεων με τους Πέρσες θα ήταν αυτοκτονία ολόκληρου του Ελληνισμού . Οσο οι Πέρσες είχαν αλώβητες τις δυνάμεις τους και διέθεταν έναν ογκώδη στόλο που μετέφερε καθημερινά εφόδια από τη Μ. Ασία, ενώ ταυτόχρονα ήλεγχε το Αιγαίο, οποιαδή­ποτε σκέψη για μάχη εκ παρατάξεως ήταν ουτοπική.

Μοιάζει, λοιπόν, λογική η απόφαση για αντίσταση με το ελάχιστο των ελληνικών δυνάμεων - συνολικά λίγο πάνω από 7.000 άνδρες - σε ένα στενό πέρασμα, ενώ ταυτόχρονα η κύρια προσπάθεια θα ήταν να "ματώσει" ο περσικός στόλος, τον οποίο θα αντιμετώπιζαν οι Ελληνες σε ένα άλλο στενό, αυτή το φορά θαλάσσιο, στα ανοιχτά του Αρτεμισίου,

Υπό το πρίσμα αυτό, οι αιτιάσεις του Ηροδότου για τους λόγους που μόλις 7.000 άνδρες ανέλαβαν να υπε­ρασπιστούν τα στενά των Θερμοπυλών απέναντι σε μυ­ριάδες Πέρσες, μοιάζουν δικαιολογίες που εφευρέθη­καν εκ των υστέρων.

ΜΙΝΩΑΣ - Ο Βασιλιάς της Κρήτης .

Όταν πέθανε ο βασιλιάς της Κρήτης Αστέριος, δεν είχε δικά του παιδιά για να τον κληρονομήσουν. Ετσι το βασίλειο του πέρασε στους τρεις γιους που είχε η Ευρώπη με 
τον Δία. 

Επόμενο ήταν να μη συμφωνούν τα τρία αδέρφια, ο Μίνωας, ο Ραδάμανθυς και ο Σαρπηδόνας, για τη μοιρασιά. Ο καθένας από αύτους ήθελε όλη την Κρήτη δική του. Ο Μίνωας, για να ξεμπερδεύει μια και καλή, κατέφυγε στη θεία βούληση. Ζήτησε από τον Ποσειδώνα να του στείλει μέσα από τη θάλασοα έναν ταύρο για να τον θυσιάσει, και αμέσως αναδύθηκε από τα νερά ένας πανέμορφος ολόλευκος ταύρος που όλοι θαύμασαν . Έτσι , ξεκαθάρισε η κατάσταση και ο Μίνωας έγινε ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος της Κρήτης.

Η Ευρώπη .

Ο Αγήνορας, που ήταν εγγονός του Ποσειδώνα και βασιλιάς της Παλαιστί­νης, έκανε τρία παιδιά με την Τηλέφασσα.Ένα από αυτά, ο Φοίνικας, έκανε μια κόρη, την Ευρώπη, που ήταν τόσο όμορφη ώστε, όταν την είδε ο Δίας, την ερωτεύτηκε τόσο πολύ που αμέσως άρχισε να καταστρώνει διάφορα σχέ­δια για να την κατακτήσει.Ήταν άνοιξη, ο ήλιος έλαμπε, τα πουλιά κελαηδούσαν και η Ευρώπη μαζί με τις φίλες της μάζευαν αγριολούλουδα στην ακροθαλασσιά της Σιδώνας. Ο Δίας μεταμορφώθηκε σε νεαρό ολόλευκο ταύρο και τις πλησίασε. Ξάπλωσε στο γρασίδι κοντά τους, μουγκρίζοντας δήθεν αδιάφορα. Η Ευρώπη, εντυ­πωσιασμένη από τη θαυμάσια κορμοστασιά του ήρεμου ζώου, ξεθάρρεψε, πλησίαοε και χαρούμενη και γελαστή πήδηξε πάνω του χωρίς να ξέρει τι την περίμενε.

Ο ταύρος σηκώθηκε μεμιάς και όρμησε προς τη θάλασσα με την Ευρώπη στην πλάτη του, που τρομαγμένη προσπαθούσε να κρατηθεί οτη ράχη του, Μετά πρόσταξε τη θάλασσα να γαληνέψει.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑ

H παιδική ηλικία του Δία . Πίνακας του Γιάκομπ Γιορντάενς του 1960

Όταν ο Κρόνος πήρε την εξουσία από τον Ουρανό, πληροφορήθηκε ότι κά­ποιο από τα παιδιά του θα του έπαιρνε το θρόνο. Για να μη συμβεί, λοιπόν, κάτι τέτοιο, μόλις γεννιόταν ένα παιδί του, αυτός το κατασπάραζε με μια χαψιά. Η γυναίκα του, η Ρέα, είχε απηυδήσει και, όταν επρόκειτο να γεννήσει τον Δία, ζήτησε τη βοήθεια της Γης.Έτσι, μόλις η Ρέα γέννησε τον Δία, η Γη τον πήρε και τον έκρυψε στο Δικταίο Άντρο στην Κρήτη, έξω από το οποίο οι Κουρήτες («άγρυπνοι φύλακες» του Δια) χτυπούσαν τις ασπίδες τους για να καλύψουν το κλάμα του μωρού. Στο μεταξύ, επειδή ο Κρόνος είχε αρχίοει να υποψιάζεται ότι κάτι περίεργο συνέβαινε, η Ρέα έβαλε μια κοτρόνα στα φασκιά του μωρού και την έδωσε στον Κρόνο να τη φάει για να ηρεμήσει και να του φύγουν oι υποψίες.

Πριν από έναν σεισμό τα σύννεφα αλλάζουν χρώμα κι ένα απόκοσμο μπλε και λευκό φως απλώνεται στον ουρανό

Τα φώτα των σεισμών

Κι όμως, η λαϊκή σοφία αποδεικνύεται αληθινή στην περίπτωση των σεισμών:

Επιστήμονες από την Αμερική και τον Καναδά μελέτησαν 65 μεγάλους σεισμούς σε όλο τον κόσμο μαζί με τις μαρτυρίες και φωτογραφίες ανθρώπων που ήταν στις περιοχές αυτές και διαπίστωσαν ότι πράγματι, πριν από τον σεισμό, τα σύννεφα αλλάζουν χρώμα κι ένα απόκοσμο μπλε και λευκό φως απλώνεται στον ουρανό.

Πιθανολογούν, δε, ότι οφείλεται σε ηλεκτρικές κενώσεις που δημιουργούνται όταν τα πετρώματα στα βάθη της γης τρίβονται μεταξύ τους, προκαλώντας τον σεισμό. Οταν το ηλεκτρικό φορτίο φτάσει στην επιφάνεια του εδάφους και έρθει σε επαφή με τον αέρα, δημιουργείται αυτό το φως.

334 Μοίρα Παντός Καιρού .- Όταν ο Τάλως έφτασε στη Κρήτη !

Tο 1989 η 334ΜΠΚ προσγειώθηκε στο Ηράκλειο...

Η 14η Ιουλίου 1989 είναι αναμφισβήτητα μια σημαντική ημερομηνία στην πλούσια - όσο και...
άγνωστη στους περισσότερους- αεροπορική ιστορία της Κρήτης. Την ημέρα εκείνη, η 334 Μοίρα Παντός Καιρού και τα 6 πρώτα αεροσκάφη της, τα γαλλικά μαχητικά Mirage F-1CG, προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου, μετασταθμεύοντας από την 114 Πτέρυγα Μάχης της Τανάγρας.

Για τα επόμενα 11 χρόνια η αεροπορική βάση του Ηρακλείου και η 126 Σμηναρχία Μάχης θα ήταν το ορμητήριο των αεροσκαφών αναχαίτισης τα οποία κάλυπταν -κυρίως- τον ιδιαίτερα νευραλγικό χώρο του νοτιοανατολικού Αιγαίου.

Η Μοίρα με σήμα τον Τάλω, τον μυθικό χάλκινο γίγαντα - το πρώτο ρομπότ στην ιστορία - που προστάτευε την μινωική Κρήτη από κάθε επίδοξο εισβολέα. Σε μιά από τις εκδοχές του μυθου του , αναφέρεται ως οπλισμένος φρουρός της νήσου Κρήτης , την οποία περιέτρεχε τρείς φορές την ημέρα . Έτσι λοιπόν δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο ορμητήριο από το ίδιο το νησί και την Αεροπορική Βάση του Ηρακλείου!

Τι συμβαίνει όταν ένα αεροσκάφος σπάει το φράγμα της ταχύτητας του ήχου και το φαινόμενο sonik boom .

Όταν ένα αεροσκάφος ταξιδεύει με ταχύτητα μεγαλύτερη από την ταχύτητα του ήχου τα κύματα του ήχου που εκπέμπονται δεν μπορούν να ξεπεράσουν το αεροπλάνο και έτσι συσσωρεύονται σε έναν κώνο πίσω από αυτό.

Όταν πραγματοποιείται λοιπόν το σπάσιμο του φράγματος του ήχου εμφανίζεται ένα ασυνήθιστο σύννεφο. Η αιτία είναι πως πραγματοποιείται πτώση της πίεσης του αέρα, αυτός συμπυκνώνεται και σχηματίζει σταγονίδια νερού.

Ένας ακροατής ακούει ένα “μπαμ” μόλις ένα αεροσκάφος σπάσει την ταχύτητα του ήχου επειδή ακούει τον ήχο του αεροσκάφους που έχει συσσωρευτεί πίσω του.

Οι κίνδυνοι στις παιδικές χαρές

Από την Ιωάννα Μίχαλου  
Η παιδική χαρά είναι η αγαπημένη του στιγμή της ημέρας ! 

Είναι αδιαμφισβήτητα ένα μέρος που κρύβει χαρές και παιδικά χαμόγελα, όμως ως υπεύθυνος γονιός θα πρέπει να έχεις τα μάτια σου δεκατέσσερα για να αποφύγεις τυχόν.... κινδύνους, κυρίως εξαιτίας της κακής τους συντήρησης.

Ποιοι είναι αυτοί;

Διάλεξε μια παιδική χαρά που δεν έχει κρυφά σημεία.
Θέλεις να βλέπεις το παιδί σου ανά πάσα στιγμή, ακόμα και αν βρίσκεται λίγο πιο μακριά. Θέσε το σαν όρο ότι δεν θα πάει πουθενά άμα δε σε βλέπει και δεν το βλέπεις.

Έλεγξε την περίφραξη της παιδικής χαράς.

Θέλεις να είσαι σίγουρη ότι είναι καλά περιφραγμένος και ότι δεν θα βγει κανένα παιδί στο δρόμο για να κυνηγήσει μια μπάλα που έφυγε.

Η Διώρυγα του Δία

Ζέυς

Οι σχέσεις Ελλάδας και Αιγύπτου ήταν ανέκαθεν θερμότατες.
Οι λαοί τρέφουν βαθιά αμοιβαία αγάπη, ιδιαίτερα οι άραβες προς εμάς, από την αρχαιότητα, αναγνωρίζοντας στα φύλα μας τα προσόντα της μαθηματικής και φιλοσοφικής σκέψης σε επίπεδο παγκόσμιων ιδρυτών πολιτισμού. Η πορεία δε του Μεγ. Αλεξάνδρου στη γη τους, άφησε ανεξίτηλα σημάδια λατρείας.
Pord Said – Αίγυπτος : Είναι το μεγάλο λιμάνι του, και η βόρεια είσοδος του μεγάλου καναλιού των 168 χιλιομέτρων . Δηλαδή, είναι η είσοδος από την Μεσόγειο θάλασσα που μέσω του καναλιού περνάει στην Ερυθρά θάλασσα. Πόσο τυχαίο είναι; 
O αναγραμματισμός της λέξεως Said δίδει τη λέξη Dias = Δίας (Διαβάστε το ανάποδα)

Η γλώσσα των µαθηµατικών στην Αρχαία Ελλάδα .

Κάτοψις του Θεάτρου της Επιδύρου. (Σχέδιο W. Dorpfeld)

Η χαρτογράφηση των αραχαιοελληνικών ιερών και πόλεων εμφανίζει σειρά από "ιερά τρίγωνα". Πρόκειται δηλαδή για εκτεταμένα τρίγωνα επί του εδάφους, των οποίων οι κορυφές συμπίπτουν µε ιερούς χώρους και σημαντικά ενεργειακά κέντρα . Για να κατανοήσουμετο όλο θέµα της τοποθέτησης των ελληνικών ιερών σε αρµονικές και άλλες µαθηµατικές σχέσεις µεταξύ τους, πρέπει να γνωρίζουµε ότι στoυς αρχαίους Έλληνες επικρατούσε η γνώση ότι η γη, για να αναπτυ­χθεί σύμφωνα με τη σωστή της διάσταση και να προσφέρει ,τα μεγιστα των δυνατοτήτων της, πρέπει να διαμορφωθεί ως η ζωντανή εικόνα του ουρανού. 

Ο Πυθαγόρας κυρίως, αλλά και άλλοι φιλόσοφοι θεμελίω­σαν ένα πλήρες φιλοσοφικό σύστημα στo οποίο οι αριθµοί αντιπροσώπευαν την ουσία των πραγμάτων και των όντων. Είκοσι έξι αιώνες από τότε η µαθηµατική επιστήμη, προω­θώντας τις φυσικές επιστήµες και αποκτώντας στενές σχέσεις µε τη Λογική, τείνει να επαληθεύσει το ρηθέν υπό του Φιλολάου: «Αριθµός είναι εκείνος ος τα κεκρυµµένα γνωστά Kαθίστησι των τε θείων πραγµάτων και των έργων των ανθρώπων, της µουσικής και της τέχνης δεσπόζει και ουδέν επιτρέπει ψεύδος».

Σαίτα ή ψαλίδα ο χαρταετός των παιδικών μας χρόνων

Η σαίτα ή αλλοιώς ψαλίδα είναι ο χαρταετός της γειτονιάς των παιδικών μας χρόνων. Ειδικά όταν μας κοβόταν ο χαρταετός ή όταν μπλεκόταν στα σύρματα. Παρηγοριόμαστε με αυτή την κατασκευή που το μόνο που κόστιζε ήταν ένα φύλλο από το τετράδιο και λίγη κλωστή ραψίματος. Βέβαια οι μανάδες φώναζαν και γιατί σκίζαμε την μεσαία σελίδα πάντα του τετραδίου αλλά και για την κλωστή που τους πέρναμε, πάντα στα κρυφά, εννοείται! Κάναμε και διαγωνισμούς, ποιός θα φτιάξει την πιό ωραία σαίτα ή σε ποιόν θα πάει πιό ψηλά. Δεν ήταν και εύκολο πράγμα να την φτιάξουν τότε τα παιδικά χεράκια των επτά και οκτώ χρόνων, αλλά τα καταφέρναμε.

Πως φτιάχνεται μια σαίτα.
Τι θα χρειαστούμε.

• Χαρτί σε σχήμα παραλληλόγραμμου
• Κλωστή ραψίματος σε κουβαράκι