Οι Στυμφαλίδες Όρνιθες .

Στα βορειοανατολικά σύνορα του νομού Αρκαδίας βρισκόταν μια λίμνη. Ονομαζόταν λίμνη του Στύμφαλου. Εκεί, ανάμεσα στα πυκνά δέντρα της όχθης και τους θάμνους, έμεναν κάτι παράξενα και επικίνδυνα πουλιά που έμοιαζαν με κότες. 

Οι κάτοικοι τα ονόμαζαν Στυμφαλίδες Όρνιθες. Είχαν μυτερά φτερά και σιδερένια ράμφη. Τα νύχια τους ήταν μακριά και σουβλερά και οι όρνιθες αυτές τρέφονταν με ανθρώπινες σάρκες. Γι' αυτό κανείς από τους κατοίκους της γύρω περιοχής δεν τολμούσε να πλησιάσει προς τη λίμνη.

Ο κάπρος του Ερύμανθου

Ο 4ος Αθλος του Ηρακλή....
 Ερύμανθος είναι ένα βουνό που βρίσκεται στα σύνορα της Αρκαδίας και της Ηλείας. Στα μέρη εκείνα ζούσε ένα φοβερό αγριογούρουνο που ήταν γνωστό με το όνομα : "Ο κάπρος του Ερύμανθου". Ήταν πελώριο, με τρομερούς χαυλιόδοντες και κατέστρεφε τα σπαρτά των γεωργών. Πολλοί κυνηγοί προσπάθησαν να το σκοτώσουν μα δεν τα κατάφεραν. Αρκετοί μάλιστα από αυτούς βρήκαν τραγικό θάνατο από τα κοφτερά δόντια του κάπρου. 
 

    Αυτόν τον κάπρο διάλεξε για τον τέταρτο άθλο του Ηρακλή ο Ευρυσθέας.

-Θέλω να μου φέρεις τον κάπρο του Ερύμανθου ζωντανό στην Τίρυνθα, του είπε. Μόνο έτσι θα πιστέψω ότι τον νίκησες.

    Κι είχε το λόγο του που ζητούσε τον κάπρο ζωντανό ο Ευρυσθέας.

Το ελάφι της Άρτεμης (Κερυνίτις έλαφος)

..Πέρασε αρκετός καιρός απο τον 2ο 'Αθλο του Ηρακλή. Και Ηρθε ο καιρός για τον 3ο του Αθλο....

Μια μέρα ο Ευρυσθέας κάλεσε τον Ηρακλή και τον ρώτησε αν ήταν έτοιμος να αναλάβει τον τρίτο άθλο του.
 

-Είμαι πρόθυμος να κάνω ό,τι μου πεις, του απάντησε ο Ηρακλής.

-Αυτή τη φορά, άρχισε ο Ευρυσθέας, δεν θα σε στείλω να σκοτώσεις κανένα θηρίο. Ωστόσο η αποστολή που θα αναλάβεις μη νομίζεις πως είναι εύκολη. Στα ψηλά βουνά που χωρίζουν την Αργολίδα από την Αρκαδία, ζει ένα ελάφι. Είναι το ιερό ελάφι της θεάς Άρτεμης. Ξεχωρίζει από τα άλλα γιατί έχει χρυσά κέρατα και τρέχει τόσο πολύ , γρηγορότερα και από τον πιο δυνατό άνεμο ακόμα. Θέλω, λοιπόν να μου φέρεις ζωντανό στην Τίρυνθα το ελάφι της Άρτεμης.

Η Λερναία Ύδρα.

Ο 2ος Αθλος του Ηρακλή ήταν αυτός με την Λερναία Ύδρα . 

Κοντά στο Άργος και την Τίρυνθα, υπήρχε μια λίμνη που λεγόταν Λέρνα. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η λίμνη αυτή συνόρευε με τον Άδη. Μέσα στα έλη της και στις ρίζες των πελώριων πλατανιών, ζούσε ένα τρομερό φίδι με εννέα κεφάλια, η Λερναία Ύδρα. Τις νύχτες άφηνε τη λίμνη, έμπαινε στον κάμπο και ρήμαζε τα ζώα.
 

    Οι κάτοικοι της περιοχής δεν τολμούσαν να σκοτώσουν το επικίνδυνο νερόφιδο γιατί έλεγαν πως ήταν κι αυτό παιδί της Έχιδνας και αδελφή του λιονταριού της Νεμέας και πως, αν του έκοβαν το ένα κεφάλι στη θέση του θα φύτρωναν άλλα δύο. 

Το λιοντάρι της Νεμέας .

Στις αναρτήσεις που έρχωνται θα σας αναφέρουμε όπως σας είχαμε πεί τους αθλους του Ηρασκλή . Σήμερα λοιπόν θα σας πούμε για τον Μύθο και τον Πρώτο του Άθλο , με το λιοντάρι της Νεμέας ....

-Ηρακλή, του είπε μια μέρα ο Ευρυσθέας, έμαθα ότι είσαι πολύ δυνατός και αψηφάς τους κινδύνους. Για να μείνεις μαζί μου στην Τίρυνθα, θέλω να κάνεις δέκα άθλους. Δέχεσαι τους όρους μου;

-Ναι, του απάντησε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό ο Ηρακλής. Θα κάνω ό,τι μου ζητήσεις.

Θησέας

Ο Θησέας αναδείχτηκε στον σπουδαιότερο μυθικό ήρωα της Αττικής. Άλλοι λένε ότι πατέρας του ήταν ο Ποσειδώνας και άλλοι ο Αιγέας, βασιλιάς της Αθήνας. Πάντως μητέρα του ήταν η Αίθρα, κόρη του βασιλιά της Τροιζήνας Πιτθέα.

Ο Ήρωας γεννήθηκε στην Τροιζήνα και εκεί έζησε τα παιδικά του χρόνια. Ο πατέρας βασίλευε στην Αθήνα, φοβόταν όμως να έχει κοντά του το Θησέα, μήπως τον σκοτώσουν κάποιοι εχθροί του. Όταν ο Αιγέας έφυγε από την Τροιζήνα, για την Αθήνα, έκρυψε κάτω από μια πελώρια πέτρα τα σανδάλια και το ξίφος του και άφησε αυτήν την εντολή στην Αίθρα: τότε μόνο να πάει ο Θησέας στην Αθήνα να τον συναντήσει, όταν θα ήταν αρκετά δυνατός, ώστε να σηκώσει την πέτρα και να πάρει το ξίφος και τα σανδάλια.

Ηρακλής

Ο Ηρακλής ήταν ο ονομαστότερος και αγαπητότερος ήρωας στην αρχαία Ελληνική Μυθολογία, γιος της Αλκμήνης και του Δία (τυπικά του Αμφιτρύωνα). Η καταγωγή του Ηρακλή ήταν από το Άργος, γιατί προερχόταν από το γένος των Περσειδών  και από τους δύο γονείς του. Γεννήθηκε όμως στη Θήβα, γιατί εκεί είχε καταφύγει ο πατέρας του Αμφιτρύωνας, όταν έφυγε από την Τίρυνθα. Ο Ηρακλής είχε δίδυμο αδερφό τον Ιφικλή, αλλά όχι από τον ίδιο πατέρα. Γιατί πραγματικός πατέρας του Ηρακλή ήταν ο Δίας και του Ιφικλή ο Αμφιτρύωνας.

Βελλεροφόντης

Ο μύθος αυτός αφηγείται μια ιστορία για έναν άνθρωπο τίμιο, σεμνό και δυνατό, έναν άνθρωπο που η Ελληνική μυθολογία τον ήθελε να έχει καταφέρει ηρωϊκές πράξεις και να έχει την εύνοια των θεών. Μια εύνοια όμως η οποία όχι μόνο ξεχάστηκε αλλά μετατράπηκε σύντομα σε οργή όταν ο άνθρωπος αυτός, θαμπωμένος από την δύναμη που απέκτησε αλλά κι από την εύνοια των θεών, τόλμησε να γίνει ισάξιος τους και να παρευρεθεί ανάμεσα τους. Η σεμνότητα κι η τιμιότητα του μετατράπηκαν σε έπαρση κι αλαζονεία, συναισθήματα που τον κατέστρεψαν.

Ήταν γιος του Γλαύκου, βασιλιά της Κορίνθου και γιου του Σίσυφου. Αρχικά είχε το όνομα Ιππόνοος όμως όταν σε νεανική ηλικία σκότωσε το περίφημο ληστή Βέλλερο έλαβε το όνομα Βελλεροφόντης με το οποίο έγινε και γνωστός.

Περσέας .

Ο Περσέας ήταν γιος του Δία και της Δανάης, κόρης του Ακρίσιου, βασιλιά του Άργους. Ο Ακρίσιος την είχε ονομάσει σε ανάμνηση του προγόνου του, Δαναού, κι ας προτιμούσε να έχει γιο και όχι κόρη. Πήγε λοιπόν να ρωτήσει το μαντείο. Και το μαντείο του απάντησε πως θ' αποκτούσε γιο η κόρη του. Ο Ακρίσιος χάρηκε πολύ που τ' άκουσε μα τότε, το μαντείο πρόσθεσε πως εκείνος ο γιος της Δανάης θα τον σκότωνε.

Τη χαρά του Ακρίσιου διαδέχτηκε ψυχρολουσία και λογάριασε χρέος του να εμποδίσει την προφητεία να βγει αληθινή. Έχτισε μια υπόγεια κάμαρα με τοίχους ντυμένους με μπρούντζινες πλάκες. Και μέσα εκεί έκλεισε τη Δανάη. Ωστόσο εκείνο που έπρεπε να γίνει έγινε. Η Δανάη δεν έμεινε για μεγάλο διάστημα στη φυλακή της ολομόναχη. Την είχε δει ο Δίας και την είχε αγαπήσει. Μεταμορφώθηκε λοιπόν σε χρυσή βροχή, χώθηκε μέσα από τις αχνές χαραμάδες της φυλακής και πήγε κοντά στην κόρη. Ύστερα από λίγο διάστημα η Δανάη απόκτησε γιο.

Περσέας - Βελλερεφόντης - Ηρακλής - Θησέας

Οπωσδήποτε, από τον κατάλογο των διαφόρων βασιλικών οίκων που αναφέρα­με, φαίνεται, όπως είπαμε και προηγουμέ­νως, ότι όλοι οι ιδρυτές αυτών των οίκων ήταν ή αυτόχθονες ή γιοι θεών. Και όχι μόνο οι ιδρυτές, αλλά και πολλοί απόγο­νοι των βασιλικών αυτών οίκων, ήταν παι­διά θεών. Ο Περσέας ανήκε στη βασιλική γενιά του Αργούς Ακρισίου. 

Ο Ηρακλής, που ανήκε στην ίδια γενιά, γεννήθηκε από το Δία και την Αλκμήνη, κόρη του Ηλεκτρύωνα, και γυναίκα του Αμφιτρύωνα, του εγγονού του Περσέα. Ο Κάστορας και ο Πολυδεύκης, δίδυμα α­δέλφια, ανήκαν και οι δύο στη βασιλική γενιά της Λακωνίας, ήταν παιδιά του Δία, και ονομάζονταν κατεξοχήν Διόσκουροι. Ο Πελίας και ο Μηλέας, δίδυμα αδέλφια επίσης, ανήκαν στη βασιλική γενιά της Ιωλκού στη Θεσσαλία, και ήταν παιδιά του Ποσειδώνα. Ο Θεσσαλός Αιθαλίδης ήταν γιος του Ερμή, όπως γιοι του Ερμή ήταν και οι Θεσσαλοί Εύρυπος και Εχίων. Γιος του θεού Άρη ήταν ο Βοιωτός Ιάλμενος. Γιος του Απόλλωνα, ο Ίδμωνας από το 'Αργος. Γιος του Ποσειδώνα, ο Ναυπλίας, επίσης από το Αργός. 

Γενεαλογίες

Ενώ, όμως σύμφωνα με το μύθο του Έλληνα, οι γιοι και οι απόγονοι του βασί­λευσαν σ' ολόκληρη την Ελλάδα, κάθε Ελ­ληνική περιοχή είχε τις δικές της παραδό­σεις σχετικά με τους βασιλιάδες της. Και πολλοί από τους βασιλικούς αυτούς οί­κους, δεν έχουν καμία σχέση με τον οίκο του Έλληνα, ενώ, όπως φαίνεται, οι γενε­αλογίες κάποιων από αυτούς κυκλοφο­ρούσαν στην Ελλάδα, πριν τη γενεαλογία του γενάρχη του Ελληνικού έθνους.

Φημισμένος ήταν ο πρώτος βασιλιάς του Αργούς, ο Ίναχος, ο γιος του τιτάνα Ωκεανού και της τιτανίδας Τηθύος. Στη Λακωνία ο Λέλεγας που ήταν αυτόχθο­νος. 

Στην Αρκαδία ο Πελασγός, που άλλοι τον έλεγαν αυτόχθονα και άλλοι γιο του Δία. 

Στην Αττική ο Ερεχθέας, αυτόχθο­νος. 

Στην Αίγινα ο Αιακός, ο γιος του Δία.  

Στην Κρήτη, ο Μίνωας και ο Ραδάμανθος, παιδιά του Δία.

Προμηθέας

Στη Γένεση, η γυναίκα θεωρείται σαν η πρώτη αιτία των πόνων και των θλίψεων, από τα οποία είναι γεμάτη η ανθρώπινη ζωή. Βρίσκουμε ακόμα στη διήγηση αυτή την παράδοση σχετικά με τον κατακλυσμό, που αναφέ­ρουν όλα τα αρχαία έθνη :  Ινδοί, Κινέζοι, Χαλδαίοι, ακόμα και αυτοί οι Νοτιοαμερικανοί .

Έχουμε τέλος, τις θαυμάσιες περι­πτώσεις του Προμηθέα, οι οποίες, σύμ­φωνα με την αρχική τους εξήγηση, σήμαι­ναν απλά ότι κανείς δεν μπορεί να παλαίψει ατιμώρητα, με την παντοδύναμη θέλη­ση του θεού.

Γενεαλογία των Ελλήνων .

Από το Δευκαλίωνα και την Πυρρά, ε­κτός από τον Έλληνα, γεννήθηκε κι άλλος γιος, ο Αμφικτύωνας, που ήταν ιδρυτής και προστάτης του αμφικτυονικού συνε­δρίου, δηλαδή μιας πολιτικής και θρη­σκευτικής συνέλευσης των ελληνικών φυ­λών. Γεννήθηκε και μια κόρη, η Πρωτογένεια, μητέρα του Αιθλίου, ο οποίος λα­τρευόταν σαν προστάτης των αγώνων και των πανηγυρικών εκδηλώσεων του Eλλη­νικού έθνους.

Η Πανδώρα - Ο Κατακλυσμός και ο Προμηθέας .

Ο Ιαπετός, ένας απ' τους έξι Τιτάνες, και η «λυμένη, κόρη του Ωκεανού, που κι αυτός ήταν Τιτάνας, γέννησαν τέσσερις γιους: τον Άτλαντα, το Μενοίτιο, τον Προ­μηθέα και τον Επιμηθέα. Από αυτούς, ο Προμηθέας ήταν ο πιο έξυπνος, ο πιο τολ­μηρός και ο πιο προνοητικός. Αφού βοή­θησε να πάρει ο Δίας την εξουσία του κό­σμου, ανέλαβε την προστασία του ανθρώ­πινου γένους, και άλλες φορές το ευερ­γέτησε, άλλες φορές του προκάλεσε πολ­λές συμφορές.